کد مطلب:334 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:410
احکام وضو
299 كسی كه در كارهای وضو و شرایط آن مثل پاك بودن آب و غصبی نبودن آن خیلی شك می كند، باید به شك خود اعتنا نكند.
300 اگر شك كند كه وضوی او باطل شده یا نه، بنا می گذارد كه وضوی او باقی است. ولی اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضو گرفته باشد و بعد از وضو رطوبت ازاو بیرون آید كه نداند بول است یا چیز دیگر، وضوی او باطل است.
301 كسی كه شك دارد وضو گرفته یا نه، باید وضو بگیرد.
302 كسی كه می داند وضو گرفته و حدثی هم از او سر زده مثلا بول كرده، اگر نداند كدام جلوتر بوده، چنانچه پیش از نماز است باید وضو بگیرد و اگر در بین نماز است باید نماز را بشكند و وضو بگیرد، و اگر بعد از نماز است باید وضو بگیرد و باید نمازی را كه خوانده دوباره بخواند.
303 اگر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته یا نه، نماز او صحیح است، ولی باید برای نمازهای بعد وضو بگیرد.
304 اگر در بین نماز شك كند كه وضو گرفته یا نه، نماز او باطل است و باید وضو بگیرد و نماز را بخواند.
305 اگر بعد از نماز شك كند كه قبل از نماز وضوی او باطل شده یا بعد از نماز، نمازی كه خوانده صحیح است.
306 اگر انسان مرضی دارد كه بول او قطره قطره می ریزد یا نمی تواند از بیرون آمدن غائط خودداری كند، چنانچه یقین دارد كه از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پیدا می كند، باید نماز را در وقتی كه مهلت پیدا می كند بخواند. و اگر مهلت او به مقدار كارهای واجب نماز است باید در وقتی كه مهلت دارد فقط كارهای واجب نماز را بجا آورد و كارهای مستحب آن مانند اذان و اقامه و قنوت را ترك نماید.
307 اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پیدا نمی كند و در بین نماز چند دفعه بول از او خارج می شود، وضوی اول كافی است. ولی چنانچه مرضی دارد كه در بین نماز چند مرتبه غائط از او خارج می شود كه اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگیرد سخت نیست، باید ظرف آبی پهلوی خود بگذارد و هر وقت غائط از او خارج شد وضو بگیرد و بقیه نماز را بخواند.
308 كسی كه غائط او طوری پی در پی از او خارج می شود كه وضو گرفتن بعداز هر دفعه برای او سخت است، اگر بتواند مقداری از نماز را با وضو بخواند،باید برای هر نماز یك وضو بگیرد.
309 كسی كه بول پی در پی از او خارج می شود، اگر در بین دو نماز قطره بولی از او خارج نشود، می تواند با یك وضو هر دو نماز را بخواند. و قطره هایی كه بین نماز.خارج می شود، اشكال ندارد.
310 كسی كه بول یا غائط پی در پی از او خارج می شود، اگر نتواند هیچ مقدار از نماز را با وضو بخواند، می تواند چند نماز را با یك وضو بخواند، مگر اختیارا بول یا غائط كند، یا چیز دیگری كه وضو را باطل می كند پیش آید.
311 اگر مرضی دارد كه نمی تواند از خارج شدن باد جلوگیری كند، باید به وظیفه كسانی كه نمی توانند از بیرون آمدن غائط خودداری كنند، عمل نماید.
312 كسی كه غائط پی در پی از او خارج می شود، باید برای هر نمازی وضو بگیرد و و فورا مشغول نماز شود. ولی برای بجا آوردن سجده و تشهد فراموش شده و نماز احتیاط كه باید بعد از نماز انجام داد، در صورتی كه آنها را بعد از نماز فورا بجا بیاورد، وضو گرفتن لازم نیست.
313 كسی كه بول او قطره قطره می ریزد باید برای نماز به وسیله كیسه ای كه در آن، پنبه یا چیز دیگری است كه از رسیدن بول به جاهای دیگر جلوگیری می كند، خود را حفظ نماید. و احتیاط واجب آن است كه پیش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد. و نیز كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن غائط خودداری كند،چنانچه ممكن باشد، باید به مقدار نماز از رسیدن غائط به جاهای دیگر جلوگیری نماید.و احتیاط واجب آن است كه اگر مشقت ندارد، برای هر نماز مخرج غائط را آب بكشد.
314 كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری كند، در صورتی كه ممكن باشد و مشقت و زحمت و خوف ضرر نداشته باشد، باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید. و بنابر احتیاط واجب اگر چه خرج داشته باشد، بلكه اگر مرض او به آسانی معالجه شود، خود را معالجه نماید.
315 كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری كند، بعد از آن كه مرض او خوب شد، لازم نیست نمازهایی را كه در وقت مرض مطابق وظیفه اش خوانده قضا نماید. ولی اگر در بین وقت نماز مرض او خوب شود، باید نمازی را كه در آن وقت خوانده دوباره بخواند.
چیزهایی كه باید برای آنها وضو گرفت
316 برای شش چیز وضو گرفتن واجب است: اول: برای نمازهای واجب غیر از نماز میت. دوم: برای سجده و تشهد فراموش شده، اگر بین آنها و نماز حدثی از او سر زده مثلا بول كرده باشد. سوم: برای طواف واجب خانه كعبه. چهارم: اگر نذر یا عهد كرده یا قسم خورده باشد كه وضو بگیرد. پنجم: اگر نذر كرده باشد كه جایی از بدن خود را به خط قرآن برساند. ششم: برای آب كشیدن قرآنی كه نجس شده یا بیرون آوردن آن از مستراح و مانند آن، در صورتی كه مجبور باشد دست یا جای دیگر بدن خود را به خط قرآن برساند. ولی چنانچه معطل شدن به مقدار وضو بی احترامی به قرآن باشد، باید بدون این كه وضو بگیرد، قرآن را از مستراح و مانند آن بیرون آورد، یا اگر نجس شده آب بكشد، و تا ممكن است از دست گذاشتن به خط قرآن خودداری كند.
317 مس نمودن خط قرآن یعنی رساندن جایی از بدن به خط قرآن برای كسی كه وضو ندارد، حرام است. ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به زبان دیگر ترجمه كند،مس آن اشكال ندارد.
318 جلوگیری كردن بچه و دیوانه از مس خط قرآن واجب نیست. ولی اگر مس نمودن آنان بی احترامی به قرآن باشد، باید از آنان جلوگیری كنند.
319 كسی كه وضو ندارد حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانی نوشته شده باشد، مس نماید. و همچنین است بنابر احتیاط واجب مس اسم مبارك پیغمبر و امام و حضرت زهرا علیهم السلام.
320 اگر پیش از وقت نماز به قصد اینكه با طهارت باشد وضو بگیرد یا غسل كند، صحیح است. و نزدیك وقت نماز هم اگر به قصد مهیا بودن برای نماز وضو بگیرد، اشكال ندارد.
321 كسی كه یقین دارد وقت داخل شده اگر نیت وضوی واجب كند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده، وضوی او صحیح است.
322 مستحب است انسان برای نماز میت و زیارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم امامان علیهم السلام وضو بگیرد، و همچنین برای همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن و نیز برای مس حاشیه قرآن و برای خوابیدن، وضو گرفتن مستحب است و نیز مستحب است كسی كه وضو دارد دوباره وضو بگیرد. و اگر برای یكی از این كارها وضو بگیرد هر كاری را كه باید با وضو انجام داد، می تواند بجا آورد، مثلا می تواند با آن وضو نماز بخواند.
چیزهایی كه وضو را باطل می كند
323 هفت چیز وضو را باطل می كند: اول: بول. دوم: غائط. سوم: باد معده و روده كه از مخرج غائط خارج شود. چهارم: خوابی كه به واسطه آن چشم نبیند و گوش نشنود. ولی اگر چشم نبیند و گوش بشنود وضو باطل نمی شود. پنجم: چیزهایی كه عقل را از بین می برد، مانند دیوانگی و مستی و بیهوشی. ششم: استحاضه زنان، كه بعدا گفته می شود. هفتم: كاری كه برای آن باید غسل كرد مانند جنابت.
احكام وضوی جبیره
چیزی كه با آن زخم و شكسته را می بندند و دوایی كه روی زخم و مانند آن می گذارند جبیره نامیده می شود.
324 اگر در یكی از جاهای وضو زخم یا دمل یا شكستگی باشد، چنانچه روی آن باز است و آب برای آن ضرر ندارد، باید به طور معمول وضو گرفت.
325 اگر زخم یا دمل یا شكستگی در صورت و دستها است و روی آن باز است و آب ریختن روی آن ضرر دارد، اگر اطراف آن را بشوید كافی است. ولی چنانچه كشیدن دست تر بر آن ضرر ندارد، بهتر آن است كه دست تر بر آن بكشد و بعد پارچه پاكی روی آن بگذارد و دست تر را روی پارچه هم بكشد. و اگر این مقدار هم ضرر دارد یا زخم نجس است و نمی شود آب كشید، باید اطراف زخم را به طوری كه در وضو گفته شد، از بالا به پایین بشوید و بنابر احتیاط مستحب پارچه پاكی روی زخم بگذارد و دست تر روی آن بكشد. و اگر گذاشتن پارچه ممكن نیست شستن اطراف زخم كافی است و در هر صورت تیمم لازم نیست.
326 اگر زخم یا دمل یا شكستگی در جلوی سر یا روی پاها است و روی آن باز است چنانچه نتواند آن را مسح كند باید پارچه پاكی روی آن بگذارد و روی پارچه را با تری آب وضو كه در دست مانده مسح كند و بنابر احتیاط مستحب تیمم هم بنماید و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد، باید بجای وضو تیمم كند و بهتر است یك وضو بدون مسح هم بگیرد.
327 اگر روی دمل یا زخم یا شكستگی بسته باشد، چنانچه بازكردن آن ممكن است و زحمت و مشقت هم ندارد و آب هم برای آن ضرر ندارد، باید روی آن را باز كند و وضو بگیرد، چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد، یا جلوی سر و روی پاها.
328 اگر زخم یا دمل یا شكستگی در صورت یا دستها باشد و بشود روی آن را باز كرد، چنانچه ریختن آب روی آن ضرر دارد و كشیدن دست تر ضرر ندارد، واجب است دست تر روی آن بكشد.
329 اگر نمی شود روی زخم را باز كرد ولی زخم و چیزی كه روی آن گذاشته پاك است و رسانیدن آب به زخم ممكن است و ضرر و زحمت و مشقت هم ندارد،باید آب را به روی زخم برساند، و اگر زخم یا چیزی كه روی آن گذاشته نجس است،چنانچه آب كشیدن آن و رساندن آب به روی زخم ممكن باشد بدون زحمت و مشقت،باید آن را آب بكشد و موقع وضو آب را به زخم برساند، و در صورتی كه آب برای زخم ضرر دارد، یا آن كه رساندن آب به روی زخم ممكن نیست یا زخم نجس است و نمی شود آن را آب كشید، باید اطراف زخم را بشوید و اگر جبیره پاك است روی آن را مسح كند، و اگر جبیره نجس است یا نمی شود روی آن را دست تر كشید،مثلا دوایی است كه به دست می چسبد، پارچه پاكی را به طوری كه جزء جبیره حساب شود، روی آن بگذارد و دست تر روی آن بكشد و اگر این هم ممكن نیست احتیاط واجب آن است كه وضو بگیرد و تیمم هم بنماید.
330 اگر جبیره تمام صورت یا تمام یكی از دستها فرا گرفته باشد باز احكام جبیره جاری و وضوی جبیره ای كافی است، ولی اگر معظم اعضای وضو را گرفته باشد، بنابر احتیاط، باید جمع نماید بین عمل جبیره و تیمم، اگر چه كفایت تیمم در این صورت بعید نیست.
331 اگر جبیره تمام اعضای وضو را گرفته باشد، باید تیمم بنماید.
332 كسی كه در كف دست و انگشتها جبیره دارد و در موقع وضو دست تر روی آن كشیده است می تواند سر و پا را با همان رطوبت مسح كند یا از جاهای دیگر وضو رطوبت بگیرد.
333 اگر جبیره تمام پهنای روی پا را گرفته ولی مقداری از طرف انگشتان و مقداری از طرف بالای پا باز است، باید جاهایی كه باز است روی پا را و جایی كه جبیره است روی جبیره را مسح كند.
334 اگر در صورت یا دستها چند جبیره باشد، باید بین آنها را بشوید. و اگر جبیره ها در سر یا روی پاها باشد، باید بین آنها را مسح كند. و در جاهایی كه جبیره است باید بدستور جبیره عمل نماید.
335 اگر جبیره بیشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نیست، باید به دستور جبیره عمل كند، و بنابر احتیاط واجب تیمم هم بنماید واگر برداشتن جبیره ممكن است باید جبیره را بردارد، پس اگر زخم در صورت و دست است اطراف آن را بشوید و اگر در سر یا روی پاها است اطراف آن را مسح كند و برای جای زخم به دستور جبیره عمل نماید.
336 اگر در جای وضو زخم و جراحت و شكستگی نیست، ولی به جهت دیگری آب برای همه دست و صورت ضرر دارد، باید تیمم كند و احتیاط مستحب آن است كه وضوی جبیره ای هم بگیرد، ولی اگر برای مقداری از دست و صورت ضرر دارد چنانچه اطراف آن را بشوید كافی بودن بعید نیست، ولی احتیاط به تیمم ترك نشود.
337 اگر جایی از اعضای وضو را رگ زده است و نمی تواند آن را آب بكشد یا آب برای آن ضرر دارد، اگر روی آن بسته است، باید به دستور جبیره عمل كند. و اگر معمولا باز است شستن اطراف آن كافی است.
338 اگر در جای وضو یا غسل چیزی چسبیده است كه برداشتن آن ممكن نیست، یا به قدری مشقت دارد كه نمی شود تحمل كرد، باید به دستور جبیره عمل كند.
339 غسل جبیره ای مثل وضوی جبیره ای است، ولی بنابر احتیاط واجب بایدآن را ترتیبی به جا آوردند نه ارتماسی.
340 كسی كه وظیفه او تیمم است، اگر در بعضی از جاهای تیمم او زخم یا دمل یا شكستگی باشد، باید به دستور وضوی جبیره ای، تیمم جبیره ای نماید.
341 كسی كه باید با وضو یا غسل جبیره ای نماز بخواند چنانچه بداند كه تا آخر وقت عذر او برطرف نمی شود، می تواند در اول وقت نماز بخواند. ولی اگر امید دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف شود، احتیاط واجب آن است كه صبر كند واگر عذر او برطرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو یا غسل جبیره ای بجا آورد.
342 اگر انسان برای مرضی كه در چشم اوست موی چشم خود را بچسباند، باید وضو و غسل را جبیره ای انجام دهد، و احتیاط آن است كه تیمم هم بنماید.
343 كسی كه نمی داند وظیفه اش تیمم است یا وضوی جبیره ای بنابر احتیاط واجب باید هر دو را بجا آورد.
344 نمازهایی را كه انسان با وضوی جبیره ای خوانده، صحیح است و بعداز آن كه عذرش برطرف شد، برای نمازهای بعد هم نباید وضو بگیرد، ولی اگر برای آنكه نمی دانسته تكلیفش جبیره است یا تیمم هر دو را انجام داده باشد، باید برای نمازهای بعد وضو بگیرد.
300 اگر شك كند كه وضوی او باطل شده یا نه، بنا می گذارد كه وضوی او باقی است. ولی اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضو گرفته باشد و بعد از وضو رطوبت ازاو بیرون آید كه نداند بول است یا چیز دیگر، وضوی او باطل است.
301 كسی كه شك دارد وضو گرفته یا نه، باید وضو بگیرد.
302 كسی كه می داند وضو گرفته و حدثی هم از او سر زده مثلا بول كرده، اگر نداند كدام جلوتر بوده، چنانچه پیش از نماز است باید وضو بگیرد و اگر در بین نماز است باید نماز را بشكند و وضو بگیرد، و اگر بعد از نماز است باید وضو بگیرد و باید نمازی را كه خوانده دوباره بخواند.
303 اگر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته یا نه، نماز او صحیح است، ولی باید برای نمازهای بعد وضو بگیرد.
304 اگر در بین نماز شك كند كه وضو گرفته یا نه، نماز او باطل است و باید وضو بگیرد و نماز را بخواند.
305 اگر بعد از نماز شك كند كه قبل از نماز وضوی او باطل شده یا بعد از نماز، نمازی كه خوانده صحیح است.
306 اگر انسان مرضی دارد كه بول او قطره قطره می ریزد یا نمی تواند از بیرون آمدن غائط خودداری كند، چنانچه یقین دارد كه از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پیدا می كند، باید نماز را در وقتی كه مهلت پیدا می كند بخواند. و اگر مهلت او به مقدار كارهای واجب نماز است باید در وقتی كه مهلت دارد فقط كارهای واجب نماز را بجا آورد و كارهای مستحب آن مانند اذان و اقامه و قنوت را ترك نماید.
307 اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پیدا نمی كند و در بین نماز چند دفعه بول از او خارج می شود، وضوی اول كافی است. ولی چنانچه مرضی دارد كه در بین نماز چند مرتبه غائط از او خارج می شود كه اگر بخواهد بعد از هر دفعه وضو بگیرد سخت نیست، باید ظرف آبی پهلوی خود بگذارد و هر وقت غائط از او خارج شد وضو بگیرد و بقیه نماز را بخواند.
308 كسی كه غائط او طوری پی در پی از او خارج می شود كه وضو گرفتن بعداز هر دفعه برای او سخت است، اگر بتواند مقداری از نماز را با وضو بخواند،باید برای هر نماز یك وضو بگیرد.
309 كسی كه بول پی در پی از او خارج می شود، اگر در بین دو نماز قطره بولی از او خارج نشود، می تواند با یك وضو هر دو نماز را بخواند. و قطره هایی كه بین نماز.خارج می شود، اشكال ندارد.
310 كسی كه بول یا غائط پی در پی از او خارج می شود، اگر نتواند هیچ مقدار از نماز را با وضو بخواند، می تواند چند نماز را با یك وضو بخواند، مگر اختیارا بول یا غائط كند، یا چیز دیگری كه وضو را باطل می كند پیش آید.
311 اگر مرضی دارد كه نمی تواند از خارج شدن باد جلوگیری كند، باید به وظیفه كسانی كه نمی توانند از بیرون آمدن غائط خودداری كنند، عمل نماید.
312 كسی كه غائط پی در پی از او خارج می شود، باید برای هر نمازی وضو بگیرد و و فورا مشغول نماز شود. ولی برای بجا آوردن سجده و تشهد فراموش شده و نماز احتیاط كه باید بعد از نماز انجام داد، در صورتی كه آنها را بعد از نماز فورا بجا بیاورد، وضو گرفتن لازم نیست.
313 كسی كه بول او قطره قطره می ریزد باید برای نماز به وسیله كیسه ای كه در آن، پنبه یا چیز دیگری است كه از رسیدن بول به جاهای دیگر جلوگیری می كند، خود را حفظ نماید. و احتیاط واجب آن است كه پیش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد. و نیز كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن غائط خودداری كند،چنانچه ممكن باشد، باید به مقدار نماز از رسیدن غائط به جاهای دیگر جلوگیری نماید.و احتیاط واجب آن است كه اگر مشقت ندارد، برای هر نماز مخرج غائط را آب بكشد.
314 كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری كند، در صورتی كه ممكن باشد و مشقت و زحمت و خوف ضرر نداشته باشد، باید به مقدار نماز از خارج شدن بول و غائط جلوگیری نماید. و بنابر احتیاط واجب اگر چه خرج داشته باشد، بلكه اگر مرض او به آسانی معالجه شود، خود را معالجه نماید.
315 كسی كه نمی تواند از بیرون آمدن بول و غائط خودداری كند، بعد از آن كه مرض او خوب شد، لازم نیست نمازهایی را كه در وقت مرض مطابق وظیفه اش خوانده قضا نماید. ولی اگر در بین وقت نماز مرض او خوب شود، باید نمازی را كه در آن وقت خوانده دوباره بخواند.
چیزهایی كه باید برای آنها وضو گرفت
316 برای شش چیز وضو گرفتن واجب است: اول: برای نمازهای واجب غیر از نماز میت. دوم: برای سجده و تشهد فراموش شده، اگر بین آنها و نماز حدثی از او سر زده مثلا بول كرده باشد. سوم: برای طواف واجب خانه كعبه. چهارم: اگر نذر یا عهد كرده یا قسم خورده باشد كه وضو بگیرد. پنجم: اگر نذر كرده باشد كه جایی از بدن خود را به خط قرآن برساند. ششم: برای آب كشیدن قرآنی كه نجس شده یا بیرون آوردن آن از مستراح و مانند آن، در صورتی كه مجبور باشد دست یا جای دیگر بدن خود را به خط قرآن برساند. ولی چنانچه معطل شدن به مقدار وضو بی احترامی به قرآن باشد، باید بدون این كه وضو بگیرد، قرآن را از مستراح و مانند آن بیرون آورد، یا اگر نجس شده آب بكشد، و تا ممكن است از دست گذاشتن به خط قرآن خودداری كند.
317 مس نمودن خط قرآن یعنی رساندن جایی از بدن به خط قرآن برای كسی كه وضو ندارد، حرام است. ولی اگر قرآن را به زبان فارسی یا به زبان دیگر ترجمه كند،مس آن اشكال ندارد.
318 جلوگیری كردن بچه و دیوانه از مس خط قرآن واجب نیست. ولی اگر مس نمودن آنان بی احترامی به قرآن باشد، باید از آنان جلوگیری كنند.
319 كسی كه وضو ندارد حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانی نوشته شده باشد، مس نماید. و همچنین است بنابر احتیاط واجب مس اسم مبارك پیغمبر و امام و حضرت زهرا علیهم السلام.
320 اگر پیش از وقت نماز به قصد اینكه با طهارت باشد وضو بگیرد یا غسل كند، صحیح است. و نزدیك وقت نماز هم اگر به قصد مهیا بودن برای نماز وضو بگیرد، اشكال ندارد.
321 كسی كه یقین دارد وقت داخل شده اگر نیت وضوی واجب كند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده، وضوی او صحیح است.
322 مستحب است انسان برای نماز میت و زیارت اهل قبور و رفتن به مسجد و حرم امامان علیهم السلام وضو بگیرد، و همچنین برای همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن و نیز برای مس حاشیه قرآن و برای خوابیدن، وضو گرفتن مستحب است و نیز مستحب است كسی كه وضو دارد دوباره وضو بگیرد. و اگر برای یكی از این كارها وضو بگیرد هر كاری را كه باید با وضو انجام داد، می تواند بجا آورد، مثلا می تواند با آن وضو نماز بخواند.
چیزهایی كه وضو را باطل می كند
323 هفت چیز وضو را باطل می كند: اول: بول. دوم: غائط. سوم: باد معده و روده كه از مخرج غائط خارج شود. چهارم: خوابی كه به واسطه آن چشم نبیند و گوش نشنود. ولی اگر چشم نبیند و گوش بشنود وضو باطل نمی شود. پنجم: چیزهایی كه عقل را از بین می برد، مانند دیوانگی و مستی و بیهوشی. ششم: استحاضه زنان، كه بعدا گفته می شود. هفتم: كاری كه برای آن باید غسل كرد مانند جنابت.
احكام وضوی جبیره
چیزی كه با آن زخم و شكسته را می بندند و دوایی كه روی زخم و مانند آن می گذارند جبیره نامیده می شود.
324 اگر در یكی از جاهای وضو زخم یا دمل یا شكستگی باشد، چنانچه روی آن باز است و آب برای آن ضرر ندارد، باید به طور معمول وضو گرفت.
325 اگر زخم یا دمل یا شكستگی در صورت و دستها است و روی آن باز است و آب ریختن روی آن ضرر دارد، اگر اطراف آن را بشوید كافی است. ولی چنانچه كشیدن دست تر بر آن ضرر ندارد، بهتر آن است كه دست تر بر آن بكشد و بعد پارچه پاكی روی آن بگذارد و دست تر را روی پارچه هم بكشد. و اگر این مقدار هم ضرر دارد یا زخم نجس است و نمی شود آب كشید، باید اطراف زخم را به طوری كه در وضو گفته شد، از بالا به پایین بشوید و بنابر احتیاط مستحب پارچه پاكی روی زخم بگذارد و دست تر روی آن بكشد. و اگر گذاشتن پارچه ممكن نیست شستن اطراف زخم كافی است و در هر صورت تیمم لازم نیست.
326 اگر زخم یا دمل یا شكستگی در جلوی سر یا روی پاها است و روی آن باز است چنانچه نتواند آن را مسح كند باید پارچه پاكی روی آن بگذارد و روی پارچه را با تری آب وضو كه در دست مانده مسح كند و بنابر احتیاط مستحب تیمم هم بنماید و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد، باید بجای وضو تیمم كند و بهتر است یك وضو بدون مسح هم بگیرد.
327 اگر روی دمل یا زخم یا شكستگی بسته باشد، چنانچه بازكردن آن ممكن است و زحمت و مشقت هم ندارد و آب هم برای آن ضرر ندارد، باید روی آن را باز كند و وضو بگیرد، چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد، یا جلوی سر و روی پاها.
328 اگر زخم یا دمل یا شكستگی در صورت یا دستها باشد و بشود روی آن را باز كرد، چنانچه ریختن آب روی آن ضرر دارد و كشیدن دست تر ضرر ندارد، واجب است دست تر روی آن بكشد.
329 اگر نمی شود روی زخم را باز كرد ولی زخم و چیزی كه روی آن گذاشته پاك است و رسانیدن آب به زخم ممكن است و ضرر و زحمت و مشقت هم ندارد،باید آب را به روی زخم برساند، و اگر زخم یا چیزی كه روی آن گذاشته نجس است،چنانچه آب كشیدن آن و رساندن آب به روی زخم ممكن باشد بدون زحمت و مشقت،باید آن را آب بكشد و موقع وضو آب را به زخم برساند، و در صورتی كه آب برای زخم ضرر دارد، یا آن كه رساندن آب به روی زخم ممكن نیست یا زخم نجس است و نمی شود آن را آب كشید، باید اطراف زخم را بشوید و اگر جبیره پاك است روی آن را مسح كند، و اگر جبیره نجس است یا نمی شود روی آن را دست تر كشید،مثلا دوایی است كه به دست می چسبد، پارچه پاكی را به طوری كه جزء جبیره حساب شود، روی آن بگذارد و دست تر روی آن بكشد و اگر این هم ممكن نیست احتیاط واجب آن است كه وضو بگیرد و تیمم هم بنماید.
330 اگر جبیره تمام صورت یا تمام یكی از دستها فرا گرفته باشد باز احكام جبیره جاری و وضوی جبیره ای كافی است، ولی اگر معظم اعضای وضو را گرفته باشد، بنابر احتیاط، باید جمع نماید بین عمل جبیره و تیمم، اگر چه كفایت تیمم در این صورت بعید نیست.
331 اگر جبیره تمام اعضای وضو را گرفته باشد، باید تیمم بنماید.
332 كسی كه در كف دست و انگشتها جبیره دارد و در موقع وضو دست تر روی آن كشیده است می تواند سر و پا را با همان رطوبت مسح كند یا از جاهای دیگر وضو رطوبت بگیرد.
333 اگر جبیره تمام پهنای روی پا را گرفته ولی مقداری از طرف انگشتان و مقداری از طرف بالای پا باز است، باید جاهایی كه باز است روی پا را و جایی كه جبیره است روی جبیره را مسح كند.
334 اگر در صورت یا دستها چند جبیره باشد، باید بین آنها را بشوید. و اگر جبیره ها در سر یا روی پاها باشد، باید بین آنها را مسح كند. و در جاهایی كه جبیره است باید بدستور جبیره عمل نماید.
335 اگر جبیره بیشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نیست، باید به دستور جبیره عمل كند، و بنابر احتیاط واجب تیمم هم بنماید واگر برداشتن جبیره ممكن است باید جبیره را بردارد، پس اگر زخم در صورت و دست است اطراف آن را بشوید و اگر در سر یا روی پاها است اطراف آن را مسح كند و برای جای زخم به دستور جبیره عمل نماید.
336 اگر در جای وضو زخم و جراحت و شكستگی نیست، ولی به جهت دیگری آب برای همه دست و صورت ضرر دارد، باید تیمم كند و احتیاط مستحب آن است كه وضوی جبیره ای هم بگیرد، ولی اگر برای مقداری از دست و صورت ضرر دارد چنانچه اطراف آن را بشوید كافی بودن بعید نیست، ولی احتیاط به تیمم ترك نشود.
337 اگر جایی از اعضای وضو را رگ زده است و نمی تواند آن را آب بكشد یا آب برای آن ضرر دارد، اگر روی آن بسته است، باید به دستور جبیره عمل كند. و اگر معمولا باز است شستن اطراف آن كافی است.
338 اگر در جای وضو یا غسل چیزی چسبیده است كه برداشتن آن ممكن نیست، یا به قدری مشقت دارد كه نمی شود تحمل كرد، باید به دستور جبیره عمل كند.
339 غسل جبیره ای مثل وضوی جبیره ای است، ولی بنابر احتیاط واجب بایدآن را ترتیبی به جا آوردند نه ارتماسی.
340 كسی كه وظیفه او تیمم است، اگر در بعضی از جاهای تیمم او زخم یا دمل یا شكستگی باشد، باید به دستور وضوی جبیره ای، تیمم جبیره ای نماید.
341 كسی كه باید با وضو یا غسل جبیره ای نماز بخواند چنانچه بداند كه تا آخر وقت عذر او برطرف نمی شود، می تواند در اول وقت نماز بخواند. ولی اگر امید دارد كه تا آخر وقت عذر او برطرف شود، احتیاط واجب آن است كه صبر كند واگر عذر او برطرف نشد در آخر وقت نماز را با وضو یا غسل جبیره ای بجا آورد.
342 اگر انسان برای مرضی كه در چشم اوست موی چشم خود را بچسباند، باید وضو و غسل را جبیره ای انجام دهد، و احتیاط آن است كه تیمم هم بنماید.
343 كسی كه نمی داند وظیفه اش تیمم است یا وضوی جبیره ای بنابر احتیاط واجب باید هر دو را بجا آورد.
344 نمازهایی را كه انسان با وضوی جبیره ای خوانده، صحیح است و بعداز آن كه عذرش برطرف شد، برای نمازهای بعد هم نباید وضو بگیرد، ولی اگر برای آنكه نمی دانسته تكلیفش جبیره است یا تیمم هر دو را انجام داده باشد، باید برای نمازهای بعد وضو بگیرد.